وقتی در مورد فساد اقتصادی دوران شاه صحبت می شود، بسیاری این سؤال را مطرح می کنند که "اکنون نیز اختلاس و فساد و دزدی در کشور بسیار است، پس این نظام چه فرقی با نظام شاه دارد؟؟؟"
در پاسخ باید گفت: به چند دلیل، فساد در دو حکومت قابل قیاس نیست.
اول: منبع کشف فساد و برخورد
این اختلاس ها و فسادها در جمهوری اسلامی، از طرف کجا بررسی و تشکیل پروتده و به اطلاع مردم می رسد؟
وقتی در مورد فساد اقتصادی دوران شاه صحبت می شود، بسیاری این سؤال را مطرح می کنند که "اکنون نیز اختلاس و فساد و دزدی در کشور بسیار است، پس این نظام چه فرقی با نظام شاه دارد؟؟؟"
در پاسخ باید گفت: به چند دلیل، فساد در دو حکومت قابل قیاس نیست.
اول: منبع کشف فساد و برخورد
این اختلاس ها و فسادها در جمهوری اسلامی، از طرف کجا بررسی و تشکیل پروتده و به اطلاع مردم می رسد؟
غیر از این است که قوه قضائیه این نظام با این عناصر فاسد برخورد می نماید و خود هم اطلاع رسانی می کند؟
آیا اگر قوه قضائیه با این پرونده ها برخورد نمی کرد و این پرونده ها را سربسته می گذاشت و اجازه نمی داد که از طریق رسانه ها و روزنامه ها اطلاع رسانی گردد، اصلا ما در جریان این فسادها قرار می گرفتیم؟
در حالیکه در نظام پهلوی، طبق خاطرات هویدا اجازه بررسی و رسانه ای شدن فسادها داده نمی شد.
آیا با رحیمی به عنوان معاون اول رئیس جمهور، با شهرام جزایری، با منصور آریا و پهلوان و بابک زنجانی و ... کسی غیر از قوه قضائیه برخورد نمود؟
آیا وقتی حضرت علی (ع) با هرمه مسئول بازار اهواز برخورد می نماید و آبروی وی را می برد، دلیل بر فساد حکومت حضرت و مقایسه آن با زمان عثمان است؟
آیا حضرت وقتی با عثمان بن حنیف برخورد می نماید، دلیل بر فساد حکومت علی (ع) است؟
آیا برخورد حضرت با اشعث بن قیس، دلیل بر اشکال حکومت بود؟
آیا برخورد با منذر بن جارود، فرماندار اصطخر در حکومت حضرت و قعقاع بن شور فرماندار کسکر و مصقله ین هبیره شیبانی کارگزار حکومت علوی و قاضی شریح مسئول قضاوت حکومت امیرالمؤمنین، به خاطر فساد، دلیل بر فاسد بودن حکومت ایشان است؟
زمان حضرت علی (ع) نیز فساد وجود داشت، زمان عثمان هم وجود داشت. ولی حضرت اصل را بر مبارزه با فساد قرار داد.
همانطور که در خاطرات خود هویدا و فردوست و ... آمده است، سیستم شاه اصلا با فساد برخورد نمی کرد.
دوم: سبک زندگی مسئولین
در نظام شاهنشاهی، رأس نظام کسی مثل شاه بود که در بهترین کاخ ها و بهترین سفرهای خارجی و هزاران ملک و حساب بانکی و جشن های شاهنشاهی و جشن ولیعهد و ... روزگار می گذراند. و تمام فامیل و خویشان شاه در فساد اقتصادی و اخلاقی غرق بودند.
در حالیکه رهبران پس از انقلاب، در خانه و با امکاناتی در سطح پائین ترین اقشار جامعه مشغول به زندگی هستند. که حتی برخی مخالفان شان به آن اعتراف نموده اند.